56 Jaar Knapenkoor De Lustige Heivinken

​​

In 1930 werd in de Sint-Jansschool te Waterschei een knapenkoor opgericht. Een 15 jongens uit de 4de graad startten onder de bezielende leiding van Broeder Majoor (Arnold Bijnens). Het kreeg gauw bekendheid dus een naam drong zich op. Een incidentje bracht de oplossing: jaloerse niet-zangers noemden een vlaskopje met een prachtige stem smalend ‘witte heivink’. Br. Majoor boog dit positief om… en het koor kreeg de naam: ‘Heivinken’.

 

Hun populariteit en vermaardheid steeg snel. Geregeld waren ze te horen op radio Brussel en radio Loksbergen. Bij de inhuldiging van de Flagey-gebouwen te Brussel droegen ze ook hun steentje bij. Op vele Limburgse plechtigheden waren de Heivinken present. Trouw aan hun leuze  ‘Volksverheffing, volkscultuur door gezonde hoogstaande ontspanning’ traden ze haast in alle Limburgse zalen op.

​

In 1945 werd Br. Majoor overgeplaatst naar Bilzen. Br. Michel werd belast met het koor. De oorlogsjaren beperkten uiteraard de uitvoeringen. Broeder Michel legde zich voornamelijk toe op het opluisteren van kerkelijke diensten. In moeilijke tijden van oorlog en overgang het koor levendig houden, is zijn grote verdienste.

​

In 1950 haalde men Br. Arnold (Camiel Van den Eeckhout) naar Waterschei. Hij kreeg o.a. de opdracht het koor te leiden. Dit bleek een zéér goede keuze! Gestuwd door Br. Directeur Maurice (Joseph Van De Kerkhof) dreef hij de koorkwaliteit op. Het werd een ‘gouden’ periode. Het koor groeide uit tot een der meest representatieve van Limburg en van het land om zijn typisch volkse genre en toch hoogstaande kwaliteit. Met medehulp van repetitoren Jef Gorissen, Rudi De Beukeleer, Br. Jozef, Br. Bernard, Br. Willy, Monique Draelants, Gilbert Bongaerts,… zongen de Heivinken zich tot één der meest representatieve knapenkoren van het land. Zijn doel: ‘Volksopvoeding door cultureel hoogstaande ontspanning’. René Swartenbroekx droeg als conferencier en kleinkunstenaar zijn steentje bij. Gaston Nuyts werd de ‘huiscomponist’ van De Heivinken: hij bewerkte ‘ongelooflijk’ veel liederen, zorgde voor de orkestraties en schreef de muziek voor drie musicals.

​

De oudste koorleden traden vanaf 1969 zelfstandig op met eigen improvisaties onder de naam ‘The free folksound’. Zij brachten een ander geluid, een aangename afwisseling.

​

In 1975 brachten de Heivinken, voor het eerst in Vlaanderen, een eigen musical ‘Als je niet wordt als deze kleinen’ ten tonele en voerden die op in zowat alle zalen in Vlaanderen. Eigentijds, vernieuwend en brandend actueel !

​

Het plotse overlijden van Br. Arnold op 25 september 1977 was een zware klap voor het koor. Gelukkig wilden Jaak Jacobs en Monique Draelants het levenswerk van Br. Arnold continueren. En hoe! Bij de viering van 50 jaar Heivinken - in 1980 - volgde een tweede musical ‘Met het hart van een clown’. Ze zongen een TV-mis ter gelegenheid van 50 jaar Heivinken én stelden 50 jaar voor in een heuse tentoonstelling. De uitgave van een boek ‘50 jaar Heivinken’ gaf de geschiedenis van het koor weer. Als klap op de vuurpijl bracht het koor in 1985 een derde musical ‘Dan maar alleen’. Een totaalspektakel op tekst van René Swartenbroekx en muziek van Gaston Nuyts met hoogstaande zang en prachtige choreografieën van Alicia Borghten.

​

De Heivinken, het knapenkoor uit de Genkse mijncité, meer bepaald de St-Jansschool uit Waterschei, bestaande uit vele nationaliteiten - is om zijn kunstgehalte, zijn originele en vernieuwende opvattingen, zijn typische stemkleur, zijn opvoedkundige waarde,… een begrip geweest niet enkel in zingend Vlaanderen maar ook in het buitenland.